U bent hier
Burn-out
Burn-out - preventieplan en plan van aanpak
Volgens deskundigen is burn-out "een toestand van mentale uitputting die het gevolg is van een structureel onevenwicht tussen de draaglast opgelegd door de arbeidssituatie/-context en de draagkracht van het individu".
Een recente studie van de sociale dienstengroep Securex wijst uit dat maar liefst 61% van de werknemers geregeld tot zeer vaak stress ervaart. Dit leidt tot zogenaamde spanningsklachten als hoofdpijn, slapeloosheid of neerslachtigheid, waardoor de werknemers dreigen te worden geconfronteerd met een burn-out. Dit cijfer blijkt jaarlijks toe te nemen.
Voor het ontwikkelen van burn-outklachten blijkt vooral de hoge arbeidsbelasting zwaar door te wegen. Het gaat vooral over de belasting op kwantitatief vlak (hoge werkdruk) maar ook over de belasting in emotionele termen (emotionele belasting). Ook andere factoren op het werk kunnen een rol spelen. Werknemers die niet goed gecoacht worden door hun leidinggevende maken dubbel zo veel kans om burn-outsymptomen te ontwikkelen.
Volgens het onderzoek zou 1 op de 10 werknemers effectief met een burn-out te kampen hebben, met een gemiddelde afwezigheid van zo'n 96 dagen. Dit resulteert naast een belangrijke kost voor het bedrijf ook in een extra belasting van de collega's, die de werklast van de betrokkene moeten overnemen, wat op zich dan weer leidt tot extra spanningen binnen de betrokken diensten en tussen de werknemers, om nog niet te spreken over de individuele stresstoename.
Een structurele aanpak van het probleem is dus noodzakelijk, niet alleen voor de aanpak en begeleiding van een werknemer geconfronteerd met een burn-out, maar vooral ter preventie ervan.
Inmiddels blijkt dat op dit ogenblik reeds een aantal werknemers bij ons gemeentebestuur worden geconfronteerd met een burn-out, en uit gesprekken kan worden afgeleid dat andere werknemers neigen richting de uitputtingsfase voorafgaand aan een burn-out.
De studie van Securex toont aan dat in eerste fase de uitwerking van een preventief stressbeleid aangewezen is. Dit beleid omvat maatregelen op het vlak van sensibilisatie (de problematiek bespreekbaar maken) , preventie (creëren van evenwicht tussen het takenpakket en de draagkracht van het individu) en interventie (aanpak wanneer het evenwicht in het gedrang komt). Belangrijk hierbij is vooral de eerste fase, waarbij op basis van een bevraging van de werknemers de problematiek in kaart wordt gebracht vanuit de visie van de werknemer, gezien deze de stresslast anders ervaart dan het management. Dit alles leidt vervolgens tot een (h)erkenning van de problematiek en tot de uitwerking van een doeltreffend actieplan. Het lijkt ons aangewezen om dit niet te sturen uitsluitend vanuit het gemeentelijk management en de leidinggevenden, maar hiervoor beroep te doen op een externe gespecialiseerde begeleiding, in nauwe samenwerking met de arbeidsgeneesheer.
Tenslotte is er de aanpak van de personen die reeds met een burn-out te kampen hebben. Ook deze aanpak moet goed doordacht gebeuren, om de werknemer enerzijds de nodige tijd te geven om tot rust te komen, en anderzijds om de re-integratie in de werkomgeving constructief te laten verlopen. De promotie van positieve contacten tussen de werknemer met burn-out en zijn collega's is een belangrijk element. Maar ook hier is het aangewezen te voorzien in de begeleiding door externe experten zoals arbeidsgeneesheer en preventieadviseur, teneinde de oorza(a)k(en) van de individuele stresssituatie te (h)erkennen en aan te pakken, zodat de betrokken werknemer na zijn terugkeer niet opnieuw met dezelfde of andere stresssituaties wordt geconfronteerd.
Onze N-VA-fractie vraagt het schepencollege werk te maken van een actief beleid ter preventie en aanpak van een burn-out door de uitwerking van een stress-preventieplan, dit in samenwerking met de arbeidsgeneesheer, de preventie-adviseur en externe deskundigen op dit vlak.
Kan het schepencollege tevens gedetailleerd toelichten wat de aanpak is inzake begeleiding en re-integratie van werknemers die op dit ogenblik reeds met een burn-out te kampen hebben.